انتظار بیجایی ست
که رود بایستد
و دریـــا
به سمتش جاری شود،
انتظاری که
بنده ها از خداوندشان دارند
و با این هـــَــمه
رودها
برکــه ها
و حتی گودال ها
از دریا بی نصیب نخواهند بود
"دریـــــا"
بال در می آورد
پرواز می کند به سمت آسمان
ابــر می شود
و در دهان تمام تشنگان
می بارد ...
نورا سادات نمائی
در آســـمان ها ردپـای خیــــس ِ ابر است
یعنی خــُـدا می بارد و باران ِ صـبــر است
گاهی به خود می گویم او بایــد بگوید :
"انسان ، نداری جنبه و حقِّ تو جبر است"
دیگر مسلمانیـــِــمان "بادام ِ پوک" است
{ظاهر سراسر مومن و در بطن ، گبر است}
وقتی دریدن می شود عادت ، چه فرقی
دارد که آدم گـــُــربه باشد یا که بـَـبر است
انسان عمیقا مرده ، آری ، سـاااالها پیش !
جسمی که با خود میکشانـَد سنگِ قبر است ...
ـــــــــــــــــــــــــــمـ نـ مـــــــــــــــــــــــــ
........ نورا سادات نمائی مرتضائی .......
پ.ن: اخیراً به قول آه دل میترسم تو فضای مجازی شعر بذارم ، دوست ِ کپی گر لطفا این کارو (کپی) نکن!
پائیز آمده بود،
بــاااااااد
چادر درختان را می کشید؛
"زمستان"
در راه بود ...
نورا سادات نمائی
پائیز کم آورده بود!
مقاوم تر از اینها بود که زرد بشود،
"ســــَـــرو " ...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مـ نمائی مـ
